Dioguardi v. Durning, 139 F.2d 774 (1944)

📌 შესავალი

კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება აილოს რუბრიკაში „ქეისი აშშ-დან“, სადაც წარმოგიდგენთ ალტერნატიულ პერსპექტივას საქართველოს კანონმდებლობისა და ზოგადად სხვადასხვა სამართლებრივი სფეროს მნიშვნელოვან საკითხებზე. ამ სვეტში ჩვენ განვიხილავთ შეერთებული შტატების იურიდიულ საქმეებსა და პრეცედენტებს, გთავაზობთ უნიკალურ პერსპექტივას, რომელიც მიზნად ისახავს გააფართოვოს გაგება იურიდიული ცნებებისა და მათი პრაქტიკული გამოყენების შესახებ.

ჩვენი მიზანია კრიტიკული აზროვნების განვითარება და სამართლებრივი ანალიზის ყოვლისმომცველი მიდგომის ადვოკატირება. „ქეისი აშშ-დან“ იკვლევს სამართლის სხვადასხვა მიმართულებებს, მათ შორის სახელშეკრულებო სამართალს, სამოქალაქო საპროცესო სამართალწარმოებას, ინტელექტუალურ საკუთრებას, კორპორატიულ საკითხებს და სხვა. როდესაც ჩვენ განვიხილავთ შეერთებული შტატებიდან ცნობილ საქმეებს, მოგიწოდებთ ჩაერთოთ პროდუქტიულ დისკუსიებში და გაითვალისწინოთ პოტენციური შედეგები და გაკვეთილები, რაც შეიძლება ვისწავლოთ საქართველოს სამართლებრივი სისტემის გაძლიერებისათვის.

🚀 დღევანდელი პრობლემა: სარჩელების მიღება საქართველოს სასამართლოებში

ქართულ სასამართლოებში სამოქალაქო სარჩელის შეტანა შეიძლება რთული ამოცანა იყოს. პრაქტიკაში, ადვოკატები ხშირად აწყდებიან მნიშვნელოვან სირთულეებს სასამართლო პროცესის დაწყების მცდელობისას. რამდენიმე ფაქტორი ხელს უწყობს პროცესის სირთულეს, მათ შორის ფორმალური მოთხოვნების მკაცრი დაცვა და სასამართლოს აქტიური როლი საპროცესო საფუძვლებით საჩივრების უარყოფაში.

ერთ-ერთი მთავარი დაბრკოლება, რომელსაც აწყდებიან პროცესის მონაწილეები, არის ის, რომ სასამართლოები მკაცრად განმარტავენ სამოქალაქო საპროცესო კოდექსით დადგენილ ფორმალურ მოთხოვნებს. ამ მოთხოვნებიდან ნებისმიერმა გადახრამ, იქნება ეს ფაქტების განცხადებაში, კანონის გამოყენებაში თუ სარჩელის საფუძვლებში, შეიძლება გამოიწვიოს სარჩელის წარმოებაში მიღებაზე უარის თქმა. ეს ხისტი ფორმალობა მძიმე ტვირთად აქევს მათ, ვინც ცდილობს საკუთარი დარღვეული უფლების სასამართლო წესით დაცვას და კიდევ უფრო ამძაფრებს სამართლებრივი სისტემის ისედაც კომპლექსურ ბუნებას.

სასამართლოების აქტიური მიდგომა საპროცესო მოთხოვნებთან შესაბამისობის თაობაზე ხშირად იწვევს საქმის განხილვაზე უარს. ამიტომ, მაშინაც კი, თუ ძირითადი ფაქტები ან სამართლებრივი არგუმენტები დამაჯერებელია, სარჩელი შეიძლება უარყოფილი იქნას მხოლოდ პროცედურული საფუძვლებით. სათანადო საპროცესო დეტალების და ნიუანსების მკაცრად დაცვაზე პასუხისმგებლობა ეკისრებათ დავის მხარეებს, რომლებიც შესაძლოა არახელსაყრელ მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ რთული საკანონმდებლო ბაზის შეზღუდული გაგების გამო. ამ სფეროებში ნებისმიერმა გაურკვევლობამ ან შეუსაბამობამ, შეიძლება, გამოიწვიოს სარჩელის უარყოფა. მხარეებმა უნდა გაიარონ კომპლექსური სამართლებრივი ფილტრი და უზრუნველყონ მათი საჩივრების წარდგენა ისე, რომ დააკმაყოფილონ სამოქალაქო საპროცესო კოდექსით განსაზღვრული მკაცრი მოთხოვნები.

რამდენიმე საინტერესო მიზეზი პრაქტიკიდან, რომელთა გამოც სარჩელის წარმოებაში მიღებაზე უარი იქნა ნათქვამი:

• ერთ საქმეში სასამართლომ არ მიიღო სარჩელი წარმოებაში იმის გამო, რომ დავის საგნის ფასი განსაზღვრული იყო მეასედების სიზუსტით, სასამართლოს კი, რომელმაც ვერ შეამჩნია მეასედის გამომყოფი წერტილი, ეგონა, რომ სასარჩელო მოთხოვნა და დავის საგნის ფასი კოლოსალურად განსხვავდება ერთმანეთისაგან.

• ხშირად სასამართლოები სარჩელებს არ იღებენ იმიტომ, რომ სადავო ხელშეკრულების თაობაზე მხარე სასარჩელო მოთხოვნაშიც არ მიუთითებს.

• მეორეს მხრივ, შეიძლება სასამართლომ სარჩელი წარმოებაში არ მიიღოს იმის გამო, რომ მხარე ითხოვს უცილოდ ბათილი ხელშეკრულების ბათილად აღიარებას, რასაც უზენაესი სასამართლოს დამკვიდრებული პრაქტიკით სასარჩელო მოთხოვნის დაყენება არ ჭირდება და საკმარისია ფაქტად მითითება.

• ამხანაგობის დავებში სასამართლო არ იღებს სარჩელს წარმოებაში თუკი მოპასუხედ ამხანაგობის აბსოლუტურად ყველა წევრი არ არის დასახელებული, მიუხედავად იმისა, რომ მოსარჩელის პრეროგატივაა განსაზღვროს მოპასუხეთა წრე.

• ერთ საქმეში სასამართლომ ორი წლის წარმოებაში მიღებული სარჩელი დატოვა განუხილველი იმის გამო, რომ მხარე აყენებდა აღიარებით მოთხოვნას, რისი ინტერესიც, სასამართლოს აზრით, მას არ გააჩნდა. მოთხოვნა მდგომარეობდა უძრავი ქონების ვინდიკაციაში.

• ხშირად სასამართლოები წარმოებაში არ იღებენ სარჩელებს და მიუთითებენ, რომ მხარემ „გარკვევით“ უნდა ჩამოაყალიბოს ფაქტობრივი გარემოებები, თუმცა კონკრეტულად არ არის ნათელი თუ რას გულისხმობს სასამართლო.

⚖️ Dioguardi v. Durning, 139 F.2d 774 (1944) 🤖

ამერიკული საქმე Dioguardi v. Durning არის საპროცესო საფუძვლებით სარჩელის წარმოებაში მიღებაე უარის კლასიკური მაგალითი. ამ საქმეში მოსარჩელე Dioguardi-მ სცადა სამკურნალო ტონიკის შეტანა იტალიიდან აშშ-ში. თუმცა, მას გარკვეული უთანხმოება ჰქონდა გამგზავნთან გადაზიდვისთვის გადასახდელი თანხის ოდენობის თაობაზე. შედეგად, ნიუ-იორკის დერნინგის პორტში საბაჟო შემგროვებელმა გააჩერა ტონიკები ერთი წლის განმავლობაში და შემდეგ გაყიდა ისინი საჯარო აუქციონზე, როგორც ამას ფედერალური კანონი მოითხოვდა. დიოგარდიმ გადაწყვიტა ეჩივლა საბაჟოსათვის და საკუთარ სარჩელში ორი მოთხოვნა წარმოადგინა. პირველ რიგში, მან განაცხადა, რომ საბაჟოს თანამშრომელმა ბოთლები სხვას მიჰყიდა 10 დოლარად ნაკლებ ფასად, ვიდრე მან აუქციონზე შესთავაზა. მეორე, ის ამტკიცებდა, რომ ტონიკის ორი ყუთი გაქრა გაყიდვამდე სამი კვირით ადრე, შესაძლოა, საბაჟოს წარმომადგენლის დაუდევრობის გამო.

პირველი ინსტანციის სასამართლომ, თავდაპირველად, მოსარჩელეს მოსთხოვა დაზუსტებული სარჩელის წარდგენა, რომელშიც ნათლად უნდა ყოფილიყო განსაზღვრული მისი მოთხოვნები. თუმცა, მას შემდეგ, რაც დიოგარდიმ წარადგინა დაზუსტებული სარჩელი, სასამართლომ იგი წარმოებაში არ მიიღო იმ საფუძვლით, რომ იგი გაუგებრად იყო ჩამოყალიბებული და არ ირკვეოდა თუ რას ითხოვდა მოსარჩელე. ამის შემდეგ, დიოგარდიმ გადაწყვეტილება გაასაჩივრა შეერთებული შტატების სააპელაციო სასამართლოში და მოითხოვა სარჩელის წარმოებაში მიღება.

სააპელაციო სასამართლოს განსახილველი იყო საკითხი იმის თაობაზე, თუ რამდენად კანონიერად იმოქმედა რაიონულმა სასამართლომ, როდესაც წარმოებაში არ მიიღო დიოგარდის სარჩელი. შეერთებული შტატების სააპელაციო სასამართლომ გააუქმა პირველი ინსტანციის გადაწყვეტილება და დაეთანხმა დიოგარდის. სააპელაციო სასამართლომ აღნიშნა, რომ სამოქალაქო საპროცესო ახალი წესების შესაბამისად, მოსარჩელემ სარჩელში ლაკონურად უნდა ჩამოაყალიბოს საკუთარი მოთხოვნა, რომლის საფუძველზეც მას ეკუთვნის სამართლებრივი დაცვის გარკვეული საშუალებები. სასაპაელაციო სასამართლომ განმარტა, რომ, მიუხედავად იმისა, რომ მოსარჩელის პრეტენზიები არ იყო წარმოდგენილი მკაფიოდ, ისინი საკმარისი იყო იმისათვის, რათა სარჩელი წარმოებაში ყოფილიყო მიღებული და განხილული. ქვემოთ წარმოგიდგენთ დიოგუარდის დაზუსტებული სარჩელის თარგმანს.

👉👉👉 Dioguardi-ის მიერ დაზუსტებული სარჩელი:

შეერთებული შტატების რაიონული სასამართლო

ნიუ იორკის სამხრეთი ოლქი

ჯონ დიოგარდი, მოსარჩელე

-წინააღმდეგ-

ჰარი მ. დერნინგი ინდივიდუალურად და როგორც საბაჟო შემგროვებელი ნიუ-იორკის პორტში, მოპასუხე

მოსარჩელე, ისევე როგორც მოპასუხე შესწორებულ საჩივარში, პატივისცემით აცხადებს:

პირველი: მე მსურს სამართლიანობა ჩემი სამკურნალო ექსტრაქტების საფუძველზე, რომლებიც გაუჩინარდა, სადაც ნათქვამია, რომ მოხდა მათი გაჟონვა, რაც შეუძლებელია იყოს მართალი, როგორც ისინი ჩამოსხმული იყო.

მეორე: ბატონი ე.გ. კოლარდის უფროსი კლერკი დამპირდა, რომ ჩემს საქონელს გადახდისთანავე მომცემდა. მერე უცებ გადახდები შეწყდა.

მესამე: მაშინ მას არ სურდა ჩემი ნივთების გაყიდვა 5%-იანი ფასდაკლებით, რაც ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო მას შემდეგ, რაც მე უკვე გადავიხადე მათში $5000, გარდა სხვა ხარჯებისა.

მეოთხე: რატომ მიეცა წამალი Springdale Distilling Co.-ს, ჩემს მიერ აუქციონზე შეთავაზებულ ფასად 110 დოლარად; და არა მათ მიერ შეთავაზებულ ფასად 120 დოლარად?

მეხუთე: ადვილი არ არის 37 1 ლიტრიანი ბოთლის ორი ყუთის მოშორება. ისინი კარგად იყვნენ შეფუთულები და უნდა გაეძლოთ ასეთი შემთხვევისათვის.

მეექვსე: ვერავინ შეაჩერებს ჩემს უფლებებს ჩემს პროდუქტზე, ვინაიდან მათი საკუთრების და შემოტანის გამო.

ამიტომ: მოსარჩელე ითხოვს სასამართლო გადაწყვეტილებას მოპასუხის წინააღმდეგ, ინდივიდუალურად და როგორც საბაჟო შემგროვებელი ნიუ-იორკის პორტში, ხუთი ათასი დოლარის ოდენობით (5,000 აშშ დოლარი) პროცენტთან ერთად აქ მითითებული შესაბამისი გადახდის თარიღებიდან, ასევე იმ ხარჯებს რაც გაწეულ იქნა ამ სარჩელთან დაკავშირებით.

🟠🟡🟢🔵🟣⚫️⚪️🟤

📌 Introduction

Welcome to "Case from US," a weekly column brought to you by AI Law, where we present an alternative viewpoint on important matters of Georgian law and various legal domains in general. Through this column, we delve into a wide range of legal cases and precedents from the United States, offering a unique perspective that aims to expand your understanding of legal concepts and their practical application.

Our goal is to cultivate critical thinking and advocate for a comprehensive approach to legal analysis. "Case from US" explores diverse legal scenarios, including contract law, civil procedure, intellectual property, corporate issues, and more. By examining notable cases from the United States, we encourage you to engage in thoughtful discussions and contemplate the potential implications and lessons that can be derived for the Georgian legal system.

🚀 Today's Issue: Admission of Lawsuits in Georgian Courts

Initiating a civil lawsuit in Georgian courts can be a daunting and challenging endeavor. In practice, individuals often face significant difficulties when attempting to commence legal proceedings. Several factors contribute to the complexity of the process, including the strict adherence to formal requirements and the courts' active role in rejecting lawsuits based on procedural grounds.

One of the primary obstacles encountered by litigants is the courts' strong emphasis on adhering strictly to the formal requirements outlined in the civil procedure code. Any deviation from these requirements, whether it pertains to the presentation of facts, the application of the law, or the basis of the claim, can result in the dismissal of the lawsuit. This rigid adherence to formalities places a substantial burden on individuals seeking legal redress and exacerbates the already intricate nature of the legal system.

The courts' proactive approach to scrutinizing lawsuits for procedural compliance often leads to case rejections. Consequently, even if the underlying facts or legal arguments are robust, a lawsuit may be dismissed solely on procedural grounds. The responsibility of ensuring meticulous adherence to procedural rules falls upon the litigants, who may find themselves disadvantaged due to their limited understanding of the intricate legal framework.

Moreover, the requirement for precision and accuracy in presenting facts, applying relevant laws, and establishing the basis of the claim adds another layer of complexity to the process. Any ambiguity or inadequacy in these areas can result in the rejection of the lawsuit. Litigants must navigate the intricate legal landscape and ensure that their claims are presented in a manner that satisfies the stringent requirements outlined in the civil procedure code.

Here are some interesting reasons from practical cases where claims were refused:

• In one case, the court rejected the claim because the price of the disputed item was stated with too much precision, leading the court to mistakenly believe that the claim and the price were significantly different from each other.

• Lawsuits are frequently not accepted by courts when the party fails to mention the specific contract being disputed in the claim.

• Conversely, the court may refuse to accept a claim if the party requests the invalidity of an already invalid contract. According to the established practice of the Supreme Court, such claims do not require filing a separate claim and can be stated as a fact.

• In partnership disputes, the court may reject a claim if all members of the partnership are not named as defendants, even though it is the plaintiff's prerogative to define the defendants.

• In one instance, a lawsuit submitted after two years of proceedings was left unconsidered by the court because the party made a demand for recognition, which the court deemed lacked any interest. The demand pertained to the vindication of real estate.

• Courts often refuse to accept claims in proceedings, stating that the party must "clearly" establish the factual circumstances, without providing clear guidance on what the court means by "clearly."

⚖️ Dioguardi v. Durning, 139 F.2d 774 (1944) 🤖

The American case of Dioguardi v. Durning is a classic example of a lawsuit being denied based on procedural grounds. Dioguardi, the plaintiff in this case, tried to import medicinal tonics from Italy. However, he had a disagreement with the shipper regarding the amount he owed for the shipment. As a result, the Collector of Customs at the Port of New York, Durning, held the tonics for one year and then sold them at a public auction, as required by federal law. Dioguardi decided to file a lawsuit, presenting two claims in his self-drafted complaint. First, he alleged that the Collector sold the bottles to someone else for $10 less than what he had bid at the auction. Second, he claimed that two cases of tonics went missing three weeks before the sale, possibly due to the Collector's negligence. The district court dismissed the complaint, stating that it failed to state a claim that could provide relief. Dioguardi then appealed the decision to the United States Court of Appeals.

The question was whether the District Court was wrong in dismissing the plaintiff's complaint for not stating a claim that warranted relief. The United States Court of Appeals reversed the judgment and sent the case back to the lower court for further proceedings.

The court observed that, according to the new rules of civil procedure, a complaint should provide a concise statement of the claim that demonstrates the plaintiff's entitlement to relief. They found that although the plaintiff's claims were not eloquently presented, they were sufficient to withstand a formal motion to dismiss.

👉👉👉 Dioguardi’s Amended Complaint:

UNITED STATES DISTRICT COURT

SOUTHERN DISTRICT OF NEW YORK

JOHN DIOGUARDI, Plaintiff

-against-

HARRY M. DURNING Individually and as Collector of Customs at the Port of New York, Defendant

Plaintiff, as and for his bill of amended complaint the defendant, respect­fully alleges:

FIRST: I want justice done on the basis of my medicinal extracts which have disappeared saying that they had leaked, which could never be true in the manner they were bottled.

SECOND: Mr. E.G. Collard Clerk in Charge, promised to give me my merchandise as soon as I paid for it. Then all of a sudden payments were stopped.

THIRD: Then, he didn't want to sell me my merchandise at catalogue price with the 5% off, which was very important to me, after I had already paid $5,000 for them, beside a few other expenses.

FOURTH: Why was the medicinaly given to the Springdale Distilling Co. with my betting price of $110; and not their price of $120.

FIFTH: It isn't so easy to do away with two cases with 37 bottles of one quart. Being protected, they can take this chance.

SIXTH: No one can stop my rights upon my merchandise, because of both the duly and the entry.

WHEREFORE: Plaintiff demands judgment against the defendant, individually and as Collector of Customs at the Port of New York, in the sum of Five Thousand Dollars ($5,000) together with interest from the respective dates of payment as set forth herein, together with the costs and disbursements of this action.