ანტიმონოპოლიური სასწაული

დღიურის ჩანაწერი: 2017 წლის 8 მარტი

დღეს ანტიმონოპოლიური სამართლის ლექციაზე ვიჯექი, მაგრამ ერთი სიტყვაც არ მესმოდა. პროფესორი ბაზრის კონცენტრაციაზე საუბრობდა, მე კი მთელი ჩემი ყურადღება ლეპტოპის ეკრანზე ჩაკეცილი პატარა ფანჯრისკენ მქონდა მიპყრობილი. ბარსელონა პსჟ-ს წინააღმდეგ. უიმედო ჩანდა. შეუძლებელი ჩანდა.

მანამ, სანამ შესაძლებელი აღმოჩნდა!

წუთი წუთს მისდევდა, გოლი გოლს... სასწაული ხდებოდა. როცა ბოლო გოლი გავიდა და ფეხბურთის ისტორიაში ყველაზე დაუჯერებელი „ქამბექი“ შესრულდა, ვიგრძენი, როგორ ავფეთქდი შინაგანად. მინდოდა, სკამიდან წამოვმხტარიყავი, ხელები აღმემართა და ბოლო ხმაზე მეყვირა. გული ნეკნებზე მიბრახუნებდა.

მაგრამ ლექციაზე ვიყავი. ვიჯექი და უაზრო გამომეტყველებით მივჩერებოდი პროფესორს, ვცდილობდი, ისეთი სახე მქონოდა, თითქოს შერმანის აქტზე ვფიქრობდი.

ერთი წამის შემდეგ, ტელეფონი ჯიბეში ამივიბრირდა. Facebook შეტყობინება იყო ჩემი ინდოელი მეგობრისგან — „ჩელსის“ თავგადაკლული ფანისგან — რომელიც ჩემს უკანა რიგში იჯდა.

გავხსენი.

„ჯანდაბა, როგორ ახერხებ ასეთი სტოიკური სახის შენარჩუნებას?“

შემობრუნებაც კი არ შემეძლო. უბრალოდ დავხურე შეტყობინება, ღრმად ჩავისუნთქე და ვცადე, ისევ ისეთი სახე დამეჭირა, თითქოს ჩემი სამყარო წამიერად არ ამობრუნებულა.